Gdy podatnik uzyskał zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, powinien wykazać przychód w części, w jakiej uprzednio zaliczył VAT do kosztów podatkowych. Nie jest konieczna korekta kosztów. Tak orzekł WSA w Gliwicach 27 lipca 2010 r. (I SA/GI359/10).
Jak donosi Rzeczpospolita, co do zasady do kosztów nie zalicza się podatku VAT. Wyjątek zachodzi w sytuacji, gdy podatek nie może być odliczony i zwrócony podatnikowi.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f przychodem w razie zwrotu VAT jest podatek naliczony w części, w której został on uprzednio zaliczony do kosztów podatkowych.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku VAT przychodem jest naliczony podatek od towarów i usług w części, w której uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten pozwala na uniknięcie korekty kosztów uzyskania przychodu, która wiązałaby się co do zasady z koniecznością uiszczenia stosownych odsetek.
W świetle brzmienia obowiązujących przepisów zgodzić się należy ze stanowiskiem nakazującym korektę kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do odliczenia VAT i z prawa tego nie skorzystał, a jednocześnie nie odliczony podatek uznał za koszt uzyskania przychodów sprzecznie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT. W takim wypadku podatnik nie był w ogóle uprawniony do zaliczenia VAT do kosztów uzyskania przychodów, a zatem powinny one tak czy inaczej ulec korekcie.
Więcej w Rzeczpospolitej z 23 sierpnia 2010 r.