Wobec pracownika, który nie godzi się na zmianę warunków umowy o pracę w zakresie wielkości etatu, pracodawca może zastosować wypowiedzenie zmieniające. Z upływem obowiązującego okresu wypowiedzenia nowy wymiar czasu pracy wchodzi w życie lub rozwiązuje się umowa o pracę, jeśli pracownik odmówi jego przyjęcia.

Podwyższenie bądź obniżenie wielkości etatu zazwyczaj wiąże się z reformą wynagrodzenia za pracę. Dlatego, że zatrudnionemu przysługuje za miesiąc, w którym ma modyfikowany wymiar czasu pracy, część starej pensji i część nowej.

Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków z ubezpieczenia społecznego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu nawiązującego stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru etatu, jeśli ta zmiana nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, albo w tych 12 miesiącach poprzedzających. Przeliczenie podstawy według zmienionego wymiaru czasu pracy stosujemy nawet wówczas, gdy między okresami pobierania świadczeń – tego samego lub innego rodzaju – nie było przerwy lub była krótsza niż trzy miesiące.

Podstawy wymiaru świadczeń nie przeliczamy, mimo zmiany wymiaru czasu pracy wtedy, gdy zaświadczenie lekarskie pracownika obejmuje okres przed tą zmianą i po zmianie etatu. Za cały okres choroby pracownikowi przysługuje świadczenie, którego podstawę wymiaru stanowi średnie wynagrodzenie za okres przed zmianą wymiaru czasu pracy.
 
Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Wynagrodzenie urlopowe ustalamy z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy.

Jeżeli wynagrodzenie pracownika to stała stawka miesięczna, zarówno przed jak i po zmianie etatu, nie dokonujemy żadnych przeliczeń. Po prostu ustalamy pensję za pracę, która uwzględnia płacę urlopową ze składników stałych. Inaczej jest w przypadku zmiennych składników wynagrodzenia. W razie zmiany w zmiennych składnikach wynagrodzenia, przysługujących za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, lub zmiany wysokości takich składników w okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru, wprowadzonych przed rozpoczęciem przez pracownika urlopu wypoczynkowego lub w miesiącu wykorzystywania tego urlopu, podstawę wymiaru ustala się ponownie z uwzględnieniem tych zmian.

W podstawie wymiaru wynagrodzenia urlopowego nie uwzględniamy składników, które nie występują w okresie korzystania z urlopu, tzn. gdyby pracownik w tym czasie pracował, również by ich nie otrzymał. Jeśli więc zmiana wymiaru czasu pracy spowodowała utratę jakiegoś elementu wynagrodzenia i w czasie urlopu pracownik już by tego składnika nie otrzymał, to należy go pominąć.

Więcej w Rzeczpospolitej z 22 września 2010 r.