O tym, czy koszty użytkowania firmowego samochodu uwzględnimy w pełnej wysokości przy rozliczeniu podatkowym, decyduje to, na jakiej podstawie go używamy, a także rodzaj pojazdu – osobowy lub inny.
Jak donosi Rzeczpospolita, jeśli zdecydujemy się na zakup samochodu do firmy, wówczas poniesione na ten cel wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wprost. Zamiast tego można, dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytego pojazdu, które będą kosztami podatkowymi.
Amortyzacji podlegają pojazdy będące własnością lub współwłasnością podatnika, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jeśli przedsiębiorca kupił samochód w celu odsprzedaży po kilku miesiącach użytkowania, nie będzie mógł naliczać odpisów amortyzacyjnych, a poniesione wydatki na zakup będą kosztem dopiero w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży auta.
Chcąc dokonywać odpisów amortyzacyjnych, trzeba wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania go do używania. Amortyzację rozpoczynamy od miesiąca następnego po miesiącu, w którym pojazd został wprowadzony do ewidencji. Trwa ona do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z jego wartością początkową. Wartością początkową, w razie odpłatnego nabycia, jest cena nabycia, czyli kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania pojazdu do używania. Takimi kosztami będą przykładowo wydatki poniesione na rejestrację nowego samochodu przed przekazaniem go do używania.
Dla samochodów osobowych przepisy przewidują pewne ograniczenia. Do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 tys. euro. Stawka amortyzacyjna dla samochodów osobowych wynosi 20%. Nie ma w tym wypadku możliwości zastosowania stawki podwyższonej i metody amortyzacji innej niż liniowa.
Dla innego rodzaju pojazdów (nieosobowych) przepisy przewidują min. możliwość zastosowania amortyzacji ze zwiększonymi odpisami w pierwszym roku. Podatnicy rozpoczynający działalność i mali podatnicy mogą też je jednorazowo zamortyzować (łączna wysokość jednorazowych odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości 50 tys. euro, a w 2010 r. – 100 tys. euro).
Niezależnie od rodzaju auta można indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla pojazdów używanych, które pierwszy raz wprowadzamy do ewidencji. Ustalając indywidualną stawkę, trzeba pamiętać, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy.
Pewne trudności może sprawiać określenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej. Tego rodzaju koszt uznać należy za koszt pośredni. Z przepisów wynika, że jeżeli koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, są kosztami podatkowymi proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Odnosi się to zarówno do podatników CIT, jaki do podatników PIT, prowadzących księgi rachunkowe lub podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową. Podatnicy PIT, którzy prowadzą księgę przychodów i rozchodów metodą kasową, mogą zaliczać tego rodzaju wydatki do kosztów w całości w momencie ich poniesienia.
Więcej w Rzeczpospolitej z 30 września 2010 r.