Pracodawcy opłacają niższe składki za powracających z urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego. A to dzięki trzyletniemu zwolnieniu z opłacania należności na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Jak donosi Rzeczpospolita, zwolnienie z zasilania FP i FGŚP przysługuje przede wszystkim przez 12 miesięcy za pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia i co najmniej 30 dni przed podjęciem zatrudnienia pozostawali w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Pracodawcy nie muszą też płacić tych składek za osoby, które osiągnęły co najmniej 55 lat (kobieta) i co najmniej 60 lat (mężczyzna). I to tak długo, jak długo ich zatrudniają.
Zatrudniający nie płacą na FP i FGŚP również za pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego. A to za sprawą regulacji, które obowiązują od 1 stycznia 2009 r. Chodzi o art. 104a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia (…) oraz art. 9a ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Przepisy te stosuje się też do powracających z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub z dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.
Ze zwolnienia ze składek na FP i FGŚP za przychodzących z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego macierzyńskiego można korzystać przez 36 miesięcy. Liczy się je od pierwszego dnia miesiąca następującego po powrocie z tej nieobecności.
Trzyletnie zwolnienie na FP i FGŚP przysługuje pracodawcy tylko za pracowników w rozumieniu kodeksu pracy. A więc za tych, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Tej ulgi nie stosuje się natomiast m.in. do zleceniobiorców podlegających z tego tytułu obowiązkowemu ubezpieczeniu. Pełne składki trzeba też regulować za osobę zatrudnioną na umowę agencyjną lub inną umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia.
Więcej w Rzeczpospolitej z 1 października 2010 r.