W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów z korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych lub rozporządzania przez nich tymi prawami wynoszą 50 proc. uzyskanego przychodu – czytamy w Rzeczpospolitej.
Niestety, ustawa o PIT nie definiuje pojęć „twórca” czy „korzystanie przez twórców z praw autorskich”. Ustawodawca odsyła do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z nią przedmiotem praw autorskich jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Aby zatem zastosować w praktyce 50-proc. koszty uzyskania przychodów, trzeba ustalić, czy mamy do czynienia z przedmiotem praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania oraz czy osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi.
Izba Skarbowa w Katowicach w Interpretacji z 20 sierpnia 2010 r. (IBPBII/1/415-536/10/ASz) stwierdziła, że oprócz wymienionych warunków w umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie stwierdzić, że przedmiotem zamówienia jest dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wydaje się jednak, że sugerowane zapisy w umowach nie są konieczne. Mogą być natomiast istotnym argumentem w ewentualnym postępowaniu dowodowym (gdy dojdzie do sporu z organami podatkowymi).
Więcej w Rzeczpospolitej z 27 października 2010 r.