Drugi rodzaj błędu to odwrotna sytuacja: nieskorzystanie z wyłączenia z VAT aportu, który został błędnie zakwalifikowany tylko jako zespół składników majątkowych i opodatkowany, podczas gdy wkład obejmował przedsiębiorstwo albo zcp.
 
Pierwszą z istotnych dla aportów definicji zawiera art. 551 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. 

Organy podatkowe twierdzą, że aby uznać, że mamy do czynienia z aportem zcp, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

2. Zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

3. Składniki te przeznaczone są do realizacji zadań gospodarczych.

4. Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wnosząc aportem przedsiębiorstwo albo jego zorganizowaną część do spółki, podatnik może podjąć decyzję o rezygnacji z części działów przedsiębiorstwa i zastąpieniu ich usługami zewnętrznymi. Fiskus postrzega takie działania jako pozbawienie aportu statusu przedsiębiorstwa.  
 
W interpretacjach organów podatkowych często pojawia się pogląd, że nie jest wystarczające, aby składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo albo zcp dopiero po wniesieniu aportu. Utrudnia to życie firmom prowadzącym inwestycje.

Punktem odniesienia jest zdaniem fiskusa moment wnoszenia aportu, w tym momencie musi to być przedsiębiorstwo albo zcp. Ten wymóg nie został jednak wprost zapisany w przepisach.