W czasie korzystania ze świadczenia mającego zapewnić powrót do zdrowia zatrudniony nie musi obawiać się utraty pracy przez kwartał. W tym okresie szef nie może mu wypowiedzieć umowy o pracę ani rozwiązać jej bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez podwładnego – informuje Rzeczpospolita.
Jak czytamy w dzienniku, świadczenie rehabilitacyjne pozwala pracownikowi pobierać gotówkę w razie przedłużającej się choroby, po wyczerpaniu się okresu zasiłkowego. Jeżeli więc niedyspozycja zdrowotna się przedłuża, ubezpieczony może wystąpić o przyznanie mu świadczenia rehabilitacyjnego na dalsze miesiące. W myśl art. 18 ust. 2 ustawy zasiłkowej świadczenie przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. O tym, czy ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy, decyduje lekarz orzecznik ZUS. Orzeczenie lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej stanowi podstawę wydania przez ZUS decyzji o przyznaniu lub odmowie świadczenia rehabilitacyjnego.
Uzyskanie świadczenia rehabilitacyjnego ma znaczenie dla gwarancji posady. Szef nie może bowiem rozwiązać z takim chorym umowy o pracę za wypowiedzeniem w czasie korzystania z tego świadczenia przez pierwsze trzy miesiące. Wskazuje na to art. 41 k.p. Zgodnie z nim przełożonemu nie wolno wypowiedzieć angażu w czasie urlopu pracownika a także w czasie innej jego usprawiedliwionej absencji, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.
W myśl art. 53 k.p. szef może rozwiązać angaż w trybie natychmiastowym, jeżeli niezdolność podwładnego do pracy wskutek choroby trwała dłużej niż trzy miesiące, gdy pracownik był zatrudniony u tego pracodawcy mniej niż sześć miesięcy lub łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące, gdy firma zatrudniała tę osobę co najmniej sześć miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy spowodował wypadek przy pracy lub choroba zawodowa.
Więcej w Rzeczpospolitej z 2 lutego 2011 r.