Pomimo reformy z 2009 r. część osób nadal ustala świadczenie według dotychczasowych reguł. Chodzi o: urodzonych przed 1 stycznia 1949 r., urodzonych w latach 1949 – 1968, którzy do 31 grudnia 2008 r. spełnili warunki wymagane do uzyskania wcześniejszej emerytury i zgłoszą wniosek o jej przyznanie najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, osób przechodzących na emeryturę górniczą – informuje Rzeczpospolita.
Jak czytamy w dzienniku, emeryturę przyznawaną na dotychczasowych zasadach oblicza się według określonego wzoru. Oddzielnie ustalana jest jej część socjalną oraz części przysługujące za przebyte okresy składkowe i nieskładkowe. Emerytura wyliczona na podstawie tego przepisu składa się z trzech części:
– 24 proc. kwoty bazowej (tzw. część socjalna świadczenia),
– po 1,3 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy rok okresów składkowych (tzw. część należna za okresy składkowe),
– po 0,7 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy rok okresów nleskładkowych (tzw. część należna za okresy nieskładkowe),
Przy ustalaniu wysokości emerytury okresy składkowe i nieskładkowe zaliczane są zawsze z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Ponadto okresy nieskładkowe nie mogą przekraczać 1/3 udowodnionych okresów składkowych. Jeśli wnioskodawca, oprócz okresów składkowych i nieskładkowych, ma okresy pracy w gospodarstwie rolnym, ZUS oblicza tzw. część składkową emerytury rolniczej lub tzw. zwiększenie świadczenia za okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników.
Przy obliczaniu wysokości emerytury ZUS stosuje kwotę bazową obowiązującą w dniu zgłoszenia wniosku o to świadczenie, o ile wnioskodawca spełnia już wtedy wszystkie warunki wymagane do jego przyznania. Jeśli warunki te nie są jeszcze wtedy spełnione, uwzględniana jest kwota bazowa obowiązująca w dniu spełnienia ostatniego z nich.
Jeśli kwota emerytury (wraz z ewentualną częścią składkową lub zwiększeniem) niższa jest od aktualnie obowiązującej kwoty najniższego świadczenia (obecnie 728,18 zł), podlega podwyższeniu do tej kwoty. Emerytura wraz ze zwiększeniami z tytułu okresów rolnych nie może być wyższa niż 100 proc. podstawy jej wymiaru. Ograniczenie to nie obowiązuje jednak wówczas, gdy obliczone świadczenie jest niższe od kwoty minimalnej i trzeba je podwyższyć do tej wysokości.
Więcej w Rzeczpospolitej z 8 czerwca 2011 r.