Jeśli transakcja spełnia kryteria wewnątrzspólnotowego nabycia towarów, to trzeba ją odpowiednio rozliczyć i wykazać w deklaracji. Nie ma znaczenia, że zakup w Unii Europejskiej nie został potwierdzony fakturą – informuje Rzeczpospolita.

Zdarza się, że polscy podatnicy VAT kupują za granicą towary i transakcja spełnia wszystkie kryteria dotyczące WNT, ale jest udokumentowana paragonem. Fakt wykazania na paragonie VAT świadczy o tym, że dostawca jest podatnikiem i rozliczył dostawę jako sprzedaż w swoim kraju.

Jeśli transakcja dokumentowana jest paragonem, to po spełnieniu pozostałych warunków trzeba ją rozliczyć według zasad przewidzianych dla WNT. Powinna więc zostać uwzględniona w deklaracji VAT. Należy w takim wypadku wystawić fakturę wewnętrzną na kwotę, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić. W sytuacji gdy na paragonie widnieje kwota VAT, to kwota brutto będzie podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

To nie treść dokumentu, tylko przesłanki faktyczne decydują bowiem o tym, że faktycznie wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Potwierdza to interpretacja Urzędu Skarbowego w Kętrzynie z 21 maja 2007 r. Powołując się na art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, wyjaśnia on, że warunkiem koniecznym dla uznania danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. Nie jest natomiast konieczna faktura.

Powstaje jednak wątpliwość, czy transakcja ta powinna być wykazana w informacji podsumowującej.
Paragon nie zawiera bowiem NIP UE dostawcy. Zgodnie z odpowiedzią Małopolskiego Urzędu Skarbowego z 16 marca podatnik zobowiązany jest do składania informacji podsumowującej w każdym przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przepisy nie zawierają wyłączeń w tym zakresie, jeśli spółka nie dysponuje numerem identyfikacyjnym kontrahenta nadanym mu w państwie członkowskim, winna załączyć pisemne wyjaśnienie przyczyn braku wypełnienia tej pozycji w informacji podsumowującej.

Więcej w Rzeczpospolitej z 7 lipca 2011 r.