ZUS nie może odebrać ubezpieczonemu renty, jeżeli nie dysponuje nową dokumentacją lekarską potwierdzającą poprawę jego stanu zdrowia – informuje Dziennik Gazeta Prawna.

Od września 1989 r. ubezpieczony miał prawo do renty inwalidzkiej drugiej grupy. Po 1 stycznia 1998 r. ZUS przyznał mu stałą rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. 10 lat później zakład z urzędu wznowił postępowanie, wydając decyzję odmawiającą ubezpieczonemu prawa do renty.

Ubezpieczony odwołał się do sądu okręgowego pracy i ubezpieczeń społecznych. Sąd odmówił prawa do renty, bo pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonego nie nastąpiło w czasie, kiedy był zatrudniony.
Sędziowie na podstawie opinii biegłych lekarzy stwierdzili, że ubezpieczony jest od dzieciństwa trwale, częściowo niezdolny do pracy.

Od tego wyroku świadczeniobiorca wniósł skargę kasacyjną do SN, który uznał, że ZUS wydając niekorzystną dla ubezpieczonego decyzję, popełnił błąd. Sędziowie zarzucili ZUS, że zarówno w 2008 r., jak i 10 lat wcześniej przy ustalaniu prawa do renty kierował się tą samą dokumentacją lekarską. Tymczasem zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ZUS może zmienić swoją decyzję, ale musi mieć ku temu podstawy – np. nowe dowody wcześniej mu nieznane. Tylko w takiej sytuacji ZUS mógłby odmówić ubezpieczonemu w 2008 r. renty.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 12 lipca 2011 r.