Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska opłaty za korzystanie ze środowiska obejmują wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, a także pobór wód i składowanie odpadów – czytamy w Rzeczpospolitej.

Przy ustalaniu opłat za korzystanie ze środowiska łatwo o błędy, których możliwość popełnienia występuje na każdym etapie wypełniania i sporządzania wykazów. Trzeba pamiętać, że każdy podmiot ustala we własnym zakresie wysokość opłaty i samodzielnie sporządza wykazy.

Częstym niedopatrzeniem jest wnoszenie należności po terminie; opłatę za korzystanie ze środowiska wnosi się na konto urzędu marszałkowskiego województwa do końca miesiąca następującego po upływie każdego półrocza. W razie przekroczenia terminu doliczane są odsetki jak dla zaległości podatkowych.
Ważne jest również zagadnienie związane ze sposobem przekazywania wykazów, które trafić powinny do dwóch jednostek. Pierwszą jest urząd marszałkowski, drugą, najczęściej pomijaną, odpowiednia delegatura wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.
Wykaz przesłać należy w formie papierowej do końca miesiąca następującego po upływie danego półrocza; do 31 lipca za I półrocze i do 31 stycznia za II półrocze. Nie ma możliwości przesyłania dokumentów pocztą elektroniczną.

Najczęstszym błędem występującym podczas wypełniania wykazów jest stosowanie nieprawidłowych stawek; ważne jest, aby przy naliczaniu opłat posługiwać się tymi, które obowiązują w danym okresie rozliczeniowym.

Dobrze jest śledzić zmiany dotyczące opłat za korzystanie ze środowiska. Nie można dać się zaskoczyć np. zmianą formularzy. Stary formularz, nawet wypełniony poprawnymi stawkami i przesłany na czas do urzędu, nie zostanie zweryfikowany. Trzeba będzie ponownie przeanalizować dane i nanieść je na prawidłowy druk.
Najczęstszym błędem występującym podczas wypełniania wykazów jest stosowanie nieaktualnych stawek.
Nieco inne zasady dotyczą sporządzania wykazów w przypadku zakładów mających rozbudowaną strukturę organizacyjną w terenie i działających w kilku województwach. Niepoprawne jest sporządzanie jednego wykazu ujmującego cały zakład. Jeśli ma on oddziały lokalne nieposiadające osobowości prawnej, to zgodnie z art. 277 prawa ochrony środowiska opłatę za urządzenia mobilne wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego dla miejsca rejestracji siedziby podmiotu. W przypadku instalacji stacjonarnych opłatę wnosi się do urzędu właściwego ze względu na miejsce położenia instalacji. W taki sam sposób przygotowuje się wykazy za korzystanie ze środowiska. Dla każdego województwa sporządza się je oddzielnie, pamiętając, aby cały transport został wykazany w województwie, w którym zarejestrowano siedzibę firmy.

Z wszystkich komponentów opłat za korzystanie ze środowiska największe trudności sprawia naliczanie opłat za wprowadzanie pyłów lub gazów do powietrza; brak jest w tym zakresie ścisłych wytycznych określających sposób obliczenia wielkości emisji.

Jeżeli chodzi o opłaty za pobór wód, do ich ponoszenia zobowiązane są podmioty posiadające własne ujęcia wody. Zakłady, które mają dostarczaną wodę i odprowadzane ścieki na podstawie pisemnej umowy zawartej z przedsiębiorstwem wodociągów i kanalizacji, są zwolnione z obowiązku opłat.
W przypadku ostatniego komponentu opłat, które ponosi się za umieszczanie odpadów na składowisku, zobowiązany do ich wniesienia jest posiadacz odpadów, czyli zarządzający składowiskiem. Wysokość opłaty zależy od ilości i rodzaju odpadów, a wysokość opłaty podwyższonej od czasu składowania odpadu. Błędem jest wnoszenie opłat przez zakład, który nie posiada własnych składowisk, w przypadku gdy przekazuje on odpady na składowisko posiadające zezwolenia. Nie wolno przekazywać odpadów na rzecz podmiotu nieposiadającego zezwolenia w zakresie gospodarki
odpadami, w takim wypadku opłaty ponosi przedsiębiorca przekazujący odpady.

Więcej w Rzeczpospolitej z 27 lipca 2011 r.