Wydatki na remont wynajmowanego lokalu podlegają amortyzacji

Rzeczpospolita (2013-10-30), autor: Aleksandra Sypek , oprac.: GR

paź 30, 2013

Przeprowadzone przez spółkę w pomieszczeniach należących do innego podmiotu prace, które polegają na wymianie instalacji elektrycznej, armatury łazienkowej, tynkowaniu i malowaniu ścian, cyklinowaniu podłóg oraz założeniu paneli podłogowych, nie mogą zostać jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – donosi Rzeczpospolita.


Spółka wynajęła lokal mieszkalny na potrzeby prowadzonej działalności. Za zgodą właściciela lokalu przeprowadziła remont, który obejmował: wymianę starej instalacji elektrycznej, częściową wymianę armatury łazienkowej, wymianę mebli kuchennych, tynkowanie i malowanie ścian, cyklinowanie podłóg, założenie paneli podłogowych w kuchni. Specyfika prowadzonej przez spółkę działalności nie wymagała szczególnego dostosowania lokalu, a jedynie odświeżenia go. Wydatki poniesione przez spółkę obejmowały prace remontowe, które nie spowodowały wzrostu wartości lokalu, a jedynie przyczyniły się do przywrócenia pierwotnego stanu faktycznego i użytkowego lokalu wykorzystywanego do działalności gospodarczej spółki.


Spółka wskazała, że umowa najmu lokalu została zawarta na okres dwóch lat. Wynajmujący zobowiązał się w niej do zwrotu kosztów opisanego remontu w przypadku rozwiązania umowy przed upływem dwuletniego terminu, jeżeli rozwiązanie umowy nie nastąpi z winy spółki.


Spółka zadała pytanie, czy wydatki na prace remontowe powinny być jednorazowo zaliczone w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów, czy też powinny być traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym zaliczana do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Spółka stwierdziła, że opisane przez nią wydatki powinny być kwalifikowane jako wydatki na remont lokalu niestanowiące inwestycji w obcym środku trwałym. Z tego też względu wydatki te powinny być jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.


Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 16 sierpnia 2013 r. (IPTPB3/ 423-186/13-A/PM) nie zgodziła się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez spółkę. W pierwszej kolejności izba skarbowa stwierdziła, że meble kuchenne stanowiące wyposażenie lokalu i niezwiązane na stałe z lokalem powinny być traktowane jako samodzielne środki trwałe (jeżeli spełniają ustawowe warunki uznania ich za środki trwałe, m.in. przewidywany okres używania, kompletność i zdatność do samodzielnego użytku). Z tego względu wydatki na meble kuchenne powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.


W odniesieniu do prac remontowych izba uznała, że należy je zakwalifikować jako inwestycję w obcym środku trwałym, przez którą należy rozumieć inwestycję w środkach trwałych nienależących do podatnika i zmierzającą do ich ulepszenia lub polegającą na stworzeniu składnika majątku mającego cechy odrębnego środka trwałego, który może być wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej. W konsekwencji organ podatkowy uznał, że skoro wydatki na prace remontowe dotyczą wynajmowanego lokalu, to spółka powinna zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne. 


Więcej w Rzeczpospolitej z 18 października 2013 r.