Po pierwsze firma, która dopiero myśli o uruchomieniu biznesu na terenie wybranej SSE, musi uważać, żeby nie zmylił jej art. 10 ust. 1 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. nr 188, poz. 1840, ze za). Zgodnie z nim „zwalnia się z podatku od nieruchomości grunty, budowle i budynki, które są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, zmienionego stosownie do przepisów art. 6, przez przedsiębiorcę, do którego stosuje się art. 5 ust. 2, w okresie ważności tego zezwolenia”. W praktyce chodzi o to, że ze zwolnienia może korzystać podmiot, który ma pozwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonej strefy, ale jedynie pod warunkiem, że otrzymał je przed 1 stycznia 2001 r., a ponadto w 2003 r., kiedy weszła w życie nowelizacja ustawy, nie miał statusu małego lub średniego przedsiębiorcy.
W rezultacie firma, która dopiero planuje rozpoczęcie działalności w SSE, powinna zwrócić uwagę jedynie na art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.). Zgodnie z nim rada gminy może w drodze uchwały wprowadzić inne zwolnienia niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o SSE i niektórych ustaw. Niektóre gminy i miasta skorzystały z tej możliwości i wprowadziły na terenie stref położonych na swoim terenie zwolnienia podatkowe w celu przyciągnięcia nowych inwestycji. Podatnik, który chce rozpocząć działalność w danej SSE, powinien więc sprawdzić, czy gmina lub miasto oferuje preferencję i jakie warunki trzeba spełnić, aby z niej skorzystać.
Rady gmin mogą zwolnić z podatku od nieruchomości firmy rozpoczynające działalność na terenie strefy w ramach pomocy publicznej albo de minimis.
W pierwszym przypadku rada gminy musi po podjęciu odpowiedniej uchwały zgłosić to Komisji Europejskiej. W uchwale są określone warunki, które muszą spełnić przedsiębiorcy zamierzający korzystać ze zwolnienia. Przykładowo, jednym z nich może być obowiązek utworzenia nowych miejsc pracy w okresie trzech lat od momentu rozpoczęcia działalności w SSE. Firma musi też przed rozpoczęciem inwestycji złożyć wniosek o udzielenie preferencji w podatku od nieruchomości w postaci pomocy publicznej.
Rady gmin dużo chętniej oferują zwolnienia w ramach pomocy de minimis, ponieważ w tym wypadku nie ma potrzeby zgłaszania odpowiednich uchwał do KE. Co jednak istotne, w tym trybie maksymalna wartość zwolnienia dla danego przedsiębiorcy nie może przekroczyć równowartości w złotych 200 tys. euro brutto w ciągu trzech kolejnych lat.
Zwykle warunki dotyczące zwolnienia z podatku od nieruchomości odnoszą się do nowych miejsc pracy – np. im więcej pracowników chce zatrudnić przedsiębiorca, tym dłużej będzie mógł korzystać z preferencji (przykładowo, 5 pracowników -1 rok zwolnienia, 10 pracowników – 2 lata itd.). Czasem preferencja obejmuje jednak tylko nieruchomości związane z określonym rodzajem działalności gospodarczej: handlowej, produkcyjnej itp.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 lipca 2014 r.