Jedną z takich spraw rozstrzygnął w interpretacji z 22 października 2014 r. dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPB1/415-886/14/MW). Odpowiadał na pytanie podatnika PIT, który świadczy usługi w zakresie edukacji – organizuje warsztaty i szkolenia kulinarne. Chcąc uatrakcyjnić ofertę, wprowadził sprzedaż kart upominkowych (tzw. voucherów), które uprawniają klientów do bezgotówkowego skorzystania z oferowanych usług. Karty opatrzone są unikalnym kodem, o określonym nominale i terminie ważności. By ją otrzymać, klient wpłaca na rzecz wnioskodawcy kwotę stanowiącą jej równowartość. Jednak w chwili wydania vouchera strony nie wiedzą, czy i na jakie szkolenie klient się zapisze i czy zapłaci za nie voucherem.

Zgodnie z regulaminem vouchery są jednorazowe, a termin ich realizacji wynosi cztery miesiące od dnia zakupu. Gdy termin ważności vouchera minie, klient nie otrzyma zwrotu gotówki. Również jeśli nominalna wartość voucherów przekracza wartość nabytych usług, różnica nie jest zwracana, ani w żaden inny sposób refundowana.

Wnioskodawca miał wątpliwości, jaki jest moment powstania przychodu z tytułu sprzedaży vouchera. Czy jest to dzień wydania karty, wykonania usługi czy dzień, w którym upływa termin ważności karty.

Dyrektor Izby przypomniał ogólną regułę zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którą przychodem są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Za datę jego powstania uważa się dzień wydania rzeczy lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Wyjątek od zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h oraz 1i ustawy o PIT. Zgodnie z nim – jeśli usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, przychód powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „voucher”. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „voucher” to: dowód na piśmie, dokument świadczący o zawarciu transakcji, oświadczenie lub upoważnienie na piśmie albo certyfikat.

Dyrektor Izby stwierdził w interpretacji, że voucher nie jest ani rzeczą, ani prawem majątkowym, ani usługą. Jest jedynie dokumentem, który poświadcza uprawnienia posiadacza do np. nabycia w określonym czasie pewnego świadczenia lub zakupu towaru. Sprzedaż vouchera nie jest więc wydaniem towaru ani świadczeniem usługi. Przedsiębiorca nie uzyskuje więc przychodu w dacie wydania vouchera, ale dopiero w momencie wykonania usługi. W tej sytuacji zapłatę za kartę należy traktować jako zaliczkę. Tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT. Jeśli zaś w oznaczonym terminie klient nie zrealizuje uprawnień wynikających z vouchera, to przedsiębiorca rozpoznaje przychód w wysokości niewykorzystanej przez klienta, na ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Podobne rozstrzygnięcie wydał w Interpretacji z 11 kwietnia 2014 R. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB3/423-147/14-2/EŻ) w sprawie spółki – podatnika CIT. Spółka zajmuje się sprzedażą hurtową i detaliczną artykułów do tworzenia m.in biżuterii i decoupage’u. Planuje wprowadzić sprzedaż kart prezentowych. Ma to być plastikowy bon towarowy wydany na okaziciela, w formie tzw. znaku legitymacyjnego, o określonej wartości nominalnej i terminie realizacji.

Dyrektor Izby zgodził się, że wynagrodzenie, które spółka otrzyma za wydawania karty, stanowi wpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT. Środki te nie stanowią przychodów w rozumieniu ustawy o CIT. Przychód powstanie dopiero w dniu, w którym nabywca zapłaci kartą za zakup danego towaru. Jeśli klient nie dokona zakupów, przychód powstanie w dniu upływu terminu ważności karty. Przedsiębiorca powinien zakwalifikować do niego wynagrodzenie za wydanie karty, które wcześniej potraktował jako wpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów.

Więcej w Rzeczpospolitej z 21 listopada 2014 r.