Polska spółka Elektrobudowa SA, wysłała na budowę najnowszej fińskiej elektrowni atomowej 186 pracowników. Mieli oni wykonać prace elektryfikacyjne. Wysłani uznali jednak, że ich wynagrodzenie jest za niskie. W Finlandii bowiem w ich branży są stosowane układy zbiorowe, przewidujące wyższe uposażenia i dodatkowe uprawnienia pracownicze od tych, które mieli w swoich umowach o pracę, podlegających prawu polskiemu. Przelali więc swoje wierzytelności względem pracodawcy na rzecz fińskiego związku zawodowego działającego w branży energii elektrycznej, by ten dochodził przed fińskim sądem ich uprawnień.

Elektrobudowa zakwestionowała to posunięcie. Podkreślała, że zgodnie z polskim kodeksem pracy przelew wierzytelności pracowniczych jest niedopuszczalny.

Fiński sąd I instancji zadał pytanie TS UE, czy zgodnie z unijną kartą praw podstawowych, która gwarantuje prawo do skutecznego środka prawnego, polscy pracownicy delegowani mogą przelać swoje wierzytelności na rzecz związku zawodowego działającego w kraju, w którym wykonywali pracę i w którym dochodzą swoich praw, nawet jeżeli polskie prawo zabrania przekazywania wierzytelności pracowniczych.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 12 lutego 2015 r. (sygn. akt: C-396/13) orzekł, że legitymacja fińskiego związku zawodowego wynika z fińskiego prawa procesowego. Unijny sąd podkreślił, że prawo właściwe dla umowy o pracę nie ma wpływu na wysokość płacy minimalnej. Tę bowiem określa prawo lub praktyka państwa przyjmującego, tj. Finlandii. Oznacza to, że zastosowanie będzie mieć powszechnie stosowany układ zbiorowy.

Więcej w Rzeczpospolitej z 13 lutego 2015 r.