Dlatego, analizując konkretny wydatek pod kątem możliwości jego zaliczenia do kosztów podatkowych, należy:

• ustalić czy wydatek taki pozostaje w związku z prowadzoną działalnością, a więc czy został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, przy czym związek ten może mieć zarówno charakter bezpośredni (np. zakup materiałów czy towarów handlowych) lub pośredni (np. zakup wyposażenia),

• zweryfikować, czy dany wydatek (koszt) nie został wymieniony jako koszt nieuznawany za koszt podatkowy, pomimo iż spełnia wymagany związek z prowadzoną działalnością gospodarczą,

• ustalić, czy wydatek został w należyty sposób udokumentowany.

W ocenie organów podatkowych nabycie okularów dla przedsiębiorcy, nawet jeżeli służą wyłącznie prowadzonej działalności gospodarczej, traktowane jest jako wydatek o charakterze osobistym, który został poniesiony w związku ochroną zdrowia osoby prowadzącej działalność. Oznacza to zatem, że wydatki poniesione przez przedsiębiorcę na nabycie dla niego okularów korekcyjnych (nawet w przypadku ich wyłącznego firmowego wykorzystywania i przeznaczenia) nie mogą zostać uznane za koszty podatkowe. Na taką kwalifikację wskazała m.in. Izba Skarbowa w Katowicach w Interpretacji z 4 lipca 2012 r. (IBPB1/1/415-483/12/ESZ). Stwierdziła, że zakup okularów niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, jako wydatek o charakterze osobistym (zdrowotnym), nie jest kosztem uzyskania przychodów.

Inaczej kwalifikowany jest natomiast zakup przez przedsiębiorcę okularów dla jego pracowników. W tym przypadku należy odwołać się do postanowień rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. Wynika z niego, że pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, a pracownik w rozumieniu tego rozporządzenia (każda osoba zatrudniona przez pracodawcę, a także praktykant lub stażysta) użytkuje monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy. Jeżeli zatem pracodawca ponosi wydatki związane z zapewnieniem pracownikowi okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze i wynika to z nałożonych na pracodawcę obowiązków w zakresie bhp, to wydatki takie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Więcej w Rzeczpospolitej z 29 września 2016 r.