ZUS ma prawo podważać wysokie wynagrodzenia osób starających się o zasiłki

Rzeczpospolita (2017-06-19), autor: Mateusz Rzemek , oprac.: GR

cze 20, 2017
ZUS jest nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do podważania wysokich wynagrodzeń, bez pokrycia w finansach pracodawcy – czytamy w Rzeczpospolitej
 
Gdy okazało się, że właścicielka spółki jawnej jest w ciąży, powołała z dwójką wspólników spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w której została zatrudniona na zlecenie.
Od 1 marca 2013 r. miała pracować za 1500 zł miesięcznie. Po niecałym miesiącu umowa została zmodyfikowana, a jej wynagrodzenie podniesione do 12 tys. zł miesięcznie. Po trzech miesiącach, od 1 lipca 2013 r. zostało zmniejszone do 7 tys. zł miesięcznie, ale w tym samym czasie dostała od spółki nagrodę w wysokości kolejnych 7 tys. zł. Od 21 marca 2013 r. przebywała jednak na zwolnieniu lekarskim ze względu na stan zdrowia. Do pracy wróciła w lipcu 2013 r., a od października 2013 r. ponownie przebywała na zwolnieniu. Urodziła dziecko 12 listopada 2013 r.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił jej wypłaty wysokiego zasiłku macierzyńskiego, gdy skontrolował finanse zatrudniającej ją spółki. Zgodnie z bilansem spółki w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2013 r. wystawiła ona faktury VAT na kwotę 15 tys. zł netto. W następnym kwartale było to już 22 tys. zł netto, a w ostatnim kwartale 2013 r. prawie 34 tys. zł netto. W ocenie kontrolerów przychody spółki wahające się od 5 tys. zł do 11 tys. zł miesięcznie nie dawały podstaw do wypłaty wynagrodzenia ze zlecenia w kwotach od 7 do 12 tys. zł miesięcznie.
Po odwołaniu się ubezpieczonej od tej decyzji sądy obu instancji uznały, że podwyższenie jej wynagrodzenia do 12 tys. zł miesięcznie miało na celu zapewnienie jej uzyskania nieuzasadnionych korzyści w postaci wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, kosztem innych uczestników tego systemu. Co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Umowa zlecenia w części zawyżonego wynagrodzenia była bezwzględnie nieważna (na podstawie art. 58 § 2 kodeksu cywilnego) i nie może stanowić podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego. Ponadto ZUS prawidłowo uznał, że wynagrodzenie z pierwszej umowy zlecenia w kwocie 1,5 tys. zł stanowiło „realną i możliwą do zaakceptowania” podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wnioskodawczyni.
Sąd Najwyższy, do którego trafiła skarga kasacyjna ubezpieczonej, w wyroku z 11 maja 2017 r. stwierdził, że nie ma podstaw do zmiany tych rozstrzygnięć.

Więcej w Rzeczpospolitej z 19 czerwca 2017 r.