Odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym można wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione przez niepełnosprawnego lub osobę, która go utrzymuje.

W tej drugiej sytuacji przepisy wprowadzają dodatkowy warunek. Otóż dochody osób znajdujących się pod naszą opieką nie mogą przekroczyć określonego limitu. Wcześniej wynosił on 9120 zł rocznie, a teraz został podniesiony do 10 080 zł. Wprowadzono też zasadę, że do tego limitu nie wlicza się alimentów na rzecz dzieci, np. małoletnich albo otrzymujących zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną.

Prawo do odliczenia mamy wtedy, gdy utrzymujemy niepełnosprawnego współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodzeństwo, rodziców współmałżonka, ojczyma, macochę, zięciów i synowe.

Co to znaczy utrzymywać? W jednym z wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. I SA/Lu 535/99) czytamy: „Utrzymywać, to jest zapewniać środki do życia, ponosić koszty związane z czyimś wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami”.

Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. VIII SA/Wa 840/09) podkreślił, że „sprawowanie opieki nad rodzicami, w tym przekazywanie im doraźnej pomocy materialnej w trudnych sytuacjach życiowych, nie jest równoznaczne z ich utrzymywaniem”.
Katalog wydatków, które można odliczyć od dochodu, znajdziemy w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Są to m.in. wydatki na używanie samochodu osobowego. Auto musi być własnością osoby niepełnosprawnej lub tego, kto ją utrzymuje.

Ustawa o PIT przewidywała jeszcze dodatkowe warunki. Osoba z niepełnosprawnością musiała mieć I lub II grupę inwalidztwa. A samochód powinien być wykorzystywany do koniecznego przewozu na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Przy rozliczeniu za 2017 r. grupa inwalidzka nie będzie już miała znaczenia. Nie ma już także ograniczeń w sposobie korzystania z samochodu. Zostaje natomiast limit wydatków, o które można pomniejszyć dochód – 2280 zł rocznie.

Ze zmiany przepisów ucieszą się też osoby, które korzystają z pomocy psa asystującego. Mogą odliczyć wydatki na jego utrzymanie do 2280 zł rocznie. Dotychczas z odliczenia mogły korzystać wyłącznie osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I i II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu mające I grupę inwalidztwa. Teraz nie ma już tego ograniczenia.

Więcej w Rzeczpospolitej z 18 stycznia 2018 r.