Tak – odpowiada ekspertka współpracująca z DGP. ZUS ma prawo kontrolować, czy ubezpieczony nie przekroczył przysługującego mu limitu okresu pobierania zasiłku. Zgodnie z art. 8 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy (np. poddanie się badaniom na dawców narządów), a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni. Do okresu zasiłkowego wlicza się:

– wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy;

– okresy niemożności wykonywania pracy;

– okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Sytuacje, w których ubezpieczony przedstawia naprzemiennie zaświadczenia lekarskie z określonymi różnymi chorobami, może skłaniać do wniosku, że tak naprawdę nie odzyskał on zdolności do pracy z pierwszej choroby. Wszystko wskazuje na to, że w opisywanej sytuacji ZUS uznał, że ubezpieczona wciąż choruje na depresję, a przedstawienie zaświadczeń o chorobie kręgosłupa ma na celu przedłużenie okresu pobierania zasiłku. Przypomnijmy, że po wyczerpaniu tego okresu ubezpieczony może wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne, ale jego przyznanie uwarunkowane jest uzyskaniem orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

W przypadku zakwestionowania przez ZUS odzyskania zdolności do pracy należy zaskarżyć decyzję do sądu rejonowego zgodnie z pouczeniem. W trakcie procesu sąd przeprowadzi postępowanie dowodowe z udziałem biegłego lekarza, które wykaże, czy ZUS miał rację.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 31 stycznia 2019 r.