Jeżeli w trakcie postępowania kasacyjnego przestaje istnieć podatnik, to sądowi nie pozostaje nic innego, jak umorzyć sprawę – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Podatkowa grupa kapitałowa została zawiązana na trzy lata. Po tym okresie umowa o utworzeniu PGK wygasła, a członkowie grupy nie zawarli nowej umowy.
Problem polegał na tym, że w tym czasie toczyło się jeszcze postępowanie w sprawie PGK przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skargę kasacyjną złożył dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Zaskarżył on wyrok WSA w Gdańsku uchylający interpretację dyrektora KIS.
Gdański sąd zgodził się z PGK, że wykonywane przez agentów na rzecz spółki (reprezentującej PGK) usługi wsparcia sprzedaży nie są objęte limitem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten ogranicza możliwość zaliczania niektórych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.
WSA orzekł jednak, że wsparcie sprzedaży nie jest usługą doradczą, badania rynku, reklamową ani żadną inną wymienioną w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (przepis ten wymienia jeszcze usługi: zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń). Nie są to również usługi o podobnym charakterze – stwierdził.
Wyrok WSA w Gdańsku zapadł pod koniec maja 2019 r. NSA (postanowienie z 30 czerwca 2020 r., sygn. akt II FSK 2512/19) rozpoznał skargę kasacyjną dyrektora KIS dopiero 30 czerwca 2020 r. W tym czasie PGK już nie istniała.
Z tego powodu sąd kasacyjny umorzył postępowanie. Orzekł, że skoro podatnik (PGK) utracił byt prawny, to pojawiła się trwała przeszkoda uniemożliwiająca dalsze prowadzenie postępowania przed sądem.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 8 lipca 2020 r.