Z pytaniem do KIS zwróciła się podatniczka cierpiąca na przewlekłe bóle kręgosłupa. We wniosku o interpretację poinformowała, że z uwagi na jej wiek (74 lata) i stopień zaawansowania choroby lekarze wykluczyli możliwość przeprowadzenia operacji. Jako rozwiązanie doraźnie łagodzące jej cierpienia przyjęli aplikowanie do jej kręgosłupa blokad przeciwbólowych. Terapia ta wiąże się ze znacznymi wydatkami na jej okresowe wykonywanie.

 

Emerytka podkreśliła, iż posiada orzeczenie o niepełnosprawności, a wydatki na terapię poniosła już w okresie, w którym się nim legitymowała i ma na to faktury. Nie zostały jej one również zwrócone w żadnej formie. 

 

Pytanie dotyczyło tego, czy koszty tej terapii są objęte ulgą rehabilitacyjną (art. 26 ust. 7a ustawy o PIT) jako wydatki na zabiegi rehabilitacyjne (pkt 6 przepisu) lub ewentualnie jako wydatek na leki (pkt 12).

 

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja z 31 lipca 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.126.2020.2.MM) wyjaśnił jej jednak, że poniesione przez nią koszty nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi jako wydatek na zabieg rehabilitacyjny. – Rehabilitacja obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię, kinezyterapię, ale nie aplikowanie do kręgosłupa blokad przeciwbólowych – stwierdził fiskus.

 

Negatywnie odniósł się także do możliwości odliczenia kosztów terapii jako wydatku na leki. Wyjaśnił, że gdyby podatniczka miała fakturę na zakup aplikowanego jej produktu i potwierdzenie od lekarza specjalisty, że jest to lek, który zobowiązana jest stosować (stale lub czasowo), mogłaby odliczyć tę część wydatku w ramach ulgi. Nie mogłaby jednak w ten sam sposób potraktować kosztu aplikacji tego leku do kręgosłupa. 

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 10 lipca 2020 r.