Za pracę w nocy uznaje się tę wykonywaną między godziną 21 a 7. Takie określenie nocnych godzin pracy może być precyzowane przez pracodawcę w postanowieniach układu zbiorowego pracy lub np. w regulaminie pracy – czytamy w Rzeczpospolitej.
Podwładny nie może pracować w nocy więcej niż osiem godzin na dobę, jeśli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. Stworzenie wykazu takich prac należy do pracodawcy.
Przekroczenie opisanego czasowego zakazu jest możliwe, gdy sprawa dotyczy pracowników zarządzających albo przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej.
Zakaz zatrudniania w nocy dotyczy on pracownic w ciąży, pracownic i pracowników opiekujących się dzieckiem do lat czterech – bez ich zgody. Ponadto zakaz obejmuje pracowników młodocianych oraz niepełnosprawnych, chyba że lekarz wyrazi na to zgodę lub gdy niepełnosprawny zatrudniony jest przy pilnowaniu.
Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Dodatkowo, gdy praca ta jest jednocześnie wykonywana w godzinach nadliczbowych, pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za każdą godz. nadliczbową.
Więcej w Rzeczpospolitej z 14 kwietnia 2010 r.