W opinii Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka najważniejsze czynności na stanowisku prokuratora i asesora prokuratury zakwalifikować można jako pracę umysłową. Utrata zdolności chodzenia nie powinna stać się przyczyną rozwiązania stosunku służbowego, gdyż głównym wymaganiem stawianym prokuratorom powinien być odpowiedni poziom kwalifikacji i doświadczenia.
Istnieją regulacje, które umożliwiają takie określenie zakresu obowiązków prokuratora i asesora, by mogły być one dostosowane do potrzeb i sytuacji osoby niepełnosprawnej. Ponadto czas pracy prokuratora określony jest wymiarem jego zadań, a także możliwe jest stosowanie środków, które różnicują sytuację prawną pracownika ze względu na niepełnosprawność. Za zatrudnieniem na stanowisku prokuratora osoby niepełnosprawnej przemawia dodatkowo możliwość ustanowienia asystenta prokuratora.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 18 maja 2010 r.