Jak ustalić kwotę wsparcia ze środków Funduszu Pracy, które trzeba zwrócić

Rzeczpospolita (2010-05-19), autor: Sławomir Czacharowski , oprac.: GR

maj 20, 2010
Zwrot refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy albo pieniędzy na podjęcie działalności gospodarczej nie musi nastąpić od razu, a czasem wcale. Wystarczy, by starosta odroczył termin, rozłożył płatność na raty albo ją umorzył. Ale wtedy trzeba znać wartość pomocy publicznej – czytamy w artykule opublikowanym w Rzeczpospolitej.
 
Starosta może z Funduszu Pracy zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, bądź przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej. Tak stanowi art. 46 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. 

Z paragrafu 4 i 8 rozporządzenia o refundacjach wynika obowiązek dokonania zwrotu przyznanych środków wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia ich otrzymania, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania starosty we wskazanych w tym rozporządzeniu wypadkach. Ma to nastąpić, gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą, zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy skierowanego lub skierowanych bezrobotnych w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 24 miesiące albo naruszył inne warunki umowy o refundację. W przypadku osoby, która otrzymała z FP jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, zwrot przyznanych środków nastąpi, jeżeli prowadziła działalność gospodarczą lub była członkiem spółdzielni socjalnej przez okres krótszy niż 12 miesięcy albo naruszone zostały inne warunki umowy dotyczące przyznania tych środków.

Jednak stosownie do art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty zwrot refundacji oraz jednorazowo przyznanych środków albo umorzyć te należności w całości bądź w części w razie ich nieściągalności, gdy egzekucja powodowałaby
dla organu konieczność poniesienia kosztów przekraczających wartość
należności.
W takiej sytuacji konieczne będzie ustalenie wartości pomocy.
 
W razie konieczności zwrotu okazuje się, że pomoc udzielona w formie refundacji czy jednorazowego dofinansowania zostaje sprowadzona do czasowego tylko korzystania przez przedsiębiorcę ze środków publicznych, do momentu ich zwrócenia. Aby stwierdzić, czy takie korzystanie ze środków publicznych jest pomocą publiczną, należy przyrównać pobierane odsetki ustawowe do rynkowych kosztów kredytu, które odzwierciedla stopa referencyjna.
 
Więcej w Rzeczpospolitej z 19 maja 2010 r.