Nie każdy wydatek przedsiębiorca może wrzucić w koszty

Rzeczpospolita (2010-05-27), autor: Łukasz Sitek , oprac.: GR

maj 27, 2010
Jeśli fiskus sprawdzi zeznania podatkowe i się okaże, ze wydatek nie ma związku z prowadzoną działalnością, wyliczenia trzeba będzie zweryfikować, a tym samym zwiększyć podstawę opodatkowania.

Fiskus często kwestionuje niektóre rozliczenia, twierdząc, że podatnik nie miał prawa zaliczyć konkretnych wydatków do kosztów podatkowych.  Z ustaw podatkowych wynika, że są nimi koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.  Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami.
 
Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione. Każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodem bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i racjonalności działania dla określonego celu. 
 
Podatnik winien zachować należytą staranność, nie tylko w zakresie udokumentowania wydatków, ale także gromadzenia wszelkich dokumentów obrazujących wykonanie usług. W interesie podatnika jest, by faktury dokumentujące wydatek znalazły materialny substrat, aby podatnik mógł wykazać związek z przychodem. Nie oznacza to, że usługi te muszą mieć formę dokumentu pisemnego, ale dla uznania wydatku za koszt podatkowy podatnik musi przedstawić dowody potwierdzające, że, i w jakim zakresie, usługi te były faktycznie świadczone. W przeciwnym wypadku organy podatkowe pozbawione są możliwości oceny przydatności tych wydatków dla osiągnięcia przychodu.

Więcej w Rzeczpospolitej z 27.05.2010 r.