Jak czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej, w myśl przepisów art. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej (…), czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo (osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności), natomiast pracownika zaliczonego do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – nie może przekraczać siedmiu godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
Potwierdzeniem powyższych uregulowań jest wyrok Sądu Najwyższego z 6 lipca 2005 r. (III PK 51/05), zgodnie z którym ustalenie w umowie o pracę zawartej z pracownikiem niepełnosprawnym w stopniu umiarkowanym ośmiogodzinnego dnia pracy zamiast zgodnego z prawem siedmiogodzinnego oznacza, że za każdą przepracowaną ósmą godzinę ma on prawo do wynagrodzenia w wysokości 1/7 dziennego wynagrodzenia wynikającego z umowy i do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.
Ponadto osoba niepełnosprawna zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Z wyjątkiem osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz, gdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz wyrazi na to zgodę.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 17 czerwca 2010 r.