Sprzedając telefony, pracodawca uzyskuje przychód. Jeśli w stosunku do swoich pracowników zastosuje rabat nie powinno to budzić zastrzeżeń organów podatkowych.   

„Każdy podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Przepisy prawa podatkowego, regulując, co jest przychodem, a co kosztem uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie zastrzegają jednocześnie, że towary handlowe nie mogą być sprzedawane poniżej ceny ich zakupu” – stwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 20 stycznia 2009 r. (ILPB1/415-882/08-2/TW).

W takiej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 11 ustawy o PIT bo przepis ten odnosi się do sytuacji, gdy zachodzi zależność, ale między różnymi podmiotami.

Sprzedaż telefonu pracownikowi jest opodatkowana VAT, bo jest to dostawa towaru. Podstawą opodatkowania jest w tym wypadku kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT). Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych rabatów.

Sprzedaż telefonu byłaby zwolniona z VAT, jeżeli łącznie spełnione byłyby następujące warunki:

– pracodawca używał telefon co najmniej pół roku po jego zakupie i

– w stosunku do tego telefonu nie przysługiwało pracodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony.

Jeśli więc pracownik zapłaci za telefon mniej, niż wynosi cena rynkowa aparatu tego samego rodzaju i gatunku, to różnica będzie przychodem pracownika. Pracodawca powinien potrącić od tej różnicy zaliczkę na podatek.