Demografia a gospodarka, system emerytalny i służba zdrowia

Rzeczpospolita (2010-07-09), autor: Stanisława Golinowska , oprac.: GR

lip 12, 2010

Proces starzenia się populacji jest globalny i nieodwracalny w perspektywie około trzech pokoleń. Wywołany został zmniejszającą się dzietnością oraz spadkiem umieralności prowadzącym do wydłużenia przeciętnego trwania życia.

Jak czytamy w Rzeczpospolitej, w konsekwencji procesu starzenia się ludności Polski będzie się zmniejszać liczba ludności kraju oraz zmieni się struktura według wieku. Istotne znaczenie dla gospodarki ma zmniejszanie się udziału ludności w wieku aktywności zawodowej. W liczbach bezwzględnych oznacza to ponad 2 mln ludzi mniej na rynku pracy już w latach 2011 – 2020.  

Działania na rzecz wydłużania okresu aktywności zawodowej nie powinny się sprowadzać, wyłącznie do przesunięcia wieku przejścia na emeryturę, zaczynając od wyrównania tego wieku dla kobiet i mężczyzn, aczkolwiek tej decyzji nie należy już odkładać.

Największym wyzwaniem przyszłości jest pogodzenie wyższej aktywności i produktywności pracy z odbudowaniem tendencji do płodności. Oznaczać to musi zasadniczą zmianę podejścia do wspierania rodzin, w którym kobiety będą w znacznie większej skali obecne na rynku pracy. Potrzebny jest dalszy rozwój instytucji opieki nad dzieckiem, rozwój socjalnych funkcji szkół i wspieranie lokalnych inicjatyw w zakresie zdecydowanej poprawy jakości życia rodzin z dziećmi. Rodziny z dziećmi wymagają też wsparcia dochodowego.

System emerytalny jest najbardziej kosztownym elementem zabezpieczenia społecznego, którego stabilne finansowanie stanowi kolejne trudne wyzwanie wymagające stałej uwagi i troski ze strony dysponentów finansów publicznych.

Szybkich działań wymaga ponadto rozszerzenie i uatrakcyjnienie rynku produktów inwestycyjnych dla funduszy emerytalnych zgodnie z zapisami krajowego programu „Zabezpieczenie społeczne i integracja społeczna na lata 2008 – 2010” przygotowanego dla wspólnych działań w UE zwanych metodą otwartej koordynacji.

Starzenie się populacji wpływa na wzrost wydatków na zdrowie. Zasadniczą strategią bilansowania finansów sektora zdrowotnego musi być znaczna poprawa efektywności działania przy rozwadze w podnoszeniu składki zdrowotnej.

Dla kompleksowego rozwiązywania problemów opieki i pielęgnacji osób starszych oraz mniej samodzielnych konieczne staje się utworzenie wyodrębnionego działu zabezpieczenia społecznego – opieki długoterminowej z własnym źródłem finansowania i uregulowanymi zasadami współpłacenia oraz z rozwojem opieki domowej i ośrodków dziennego pobytu – czytamy w Rzeczpospolitej.

Więcej w Rzeczpospolitej z 9 lipca 2010 r.