Obowiązek podatkowy powstaje później, w sytuacji gdy dostawa towaru (wykonanie usługi) są potwierdzane fakturą. Przesunięcie następuje do daty wystawienia tej faktury, ale nie później niż w ciągu siedmiu dni, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. 

Przepisy określające szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego wskazują na możliwość odroczenia tego obowiązku do terminów, które zostały określone w ustawie w dwojaki sposób:

1) punktowo, np. z chwilą upływu terminu płatności, z chwilą otrzymania zapłaty, z chwilą otrzymania towaru,

2) ze wskazaniem na istnienie przedziału czasowego, w którym podatnik może ustalić powstanie obowiązku podatkowego.
 
Zarówno określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, jak i jego określenie powinno być traktowane równorzędnie i pozostawione wyborowi podatnika.

Opodatkowanie sprzedaży towaru w czasie odroczonym przez ustawodawcę jest prawem podatnika, a nie jego obowiązkiem. 

Gdy podatnik przedwcześnie wykaże i zapłaci VAT, negatywne konsekwencje będą takie, że wpłata ta nie będzie traktowana jako wpłata podatku. Taka wpłata nie wygasza zobowiązania podatkowego, bowiem art. 103 pkt 1 ustawy o VAT mówi, że podatnicy wpłacają podatek po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Skoro zapłata nastąpiła wcześniej, nie spełnia rygorów określonych w tym przepisie. Oznacza to, że podatek będzie należny (trzeba go będzie zapłacić jeszcze raz) w terminie zgodnym z art. 103 pkt 1 (oczywiście w razie braku zapłaty w terminie wraz z odsetkami). A jeśli chodzi o kwotę już zapłaconą, to należy skorygować deklarację pierwotną, w której ta kwota jest wykazana. Jest to nadpłata, o której zwrot możemy wnioskować, a także o jej zaliczenie na poczet zobowiązania podatkowego – czytamy w Rzeczpospolitej.

Więcej w Rzeczpospolitej z 28 czerwca 2010 r.