Jak donosi „Rz” zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny wystawia się wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego, na okres od dnia, w którym przeprowadzono badanie, lub od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania. Pracownikowi, który po pracy udał się do lekarza, zaświadczenie lekarskie mogło być wystawione od tego dnia (dnia badania), mimo że w firmie obecność została już zaliczona. Skoro tak, to za ten dzień pracownikowi przysługuje pełne wynagrodzenie, wynikające z angażu, jak za czas przepracowany. Ta zasada wynika wprost z art. 80 kodeksu pracy.

Natomiast za czas jej nieświadczenia podwładny zachowuje prawo do odpłatności, ale tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. 

Wynagrodzenie chorobowe obliczane jest według analogicznych zasad, jakie obowiązują przy ustalaniu zasiłku chorobowego. Wypłaca się je za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Nie przysługuje ono w takich samych przypadkach, w których nie należy się zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego.

Z kolei pracownik nie może dostać wynagrodzenia chorobowego za dzień, za który przysługuje mu wynagrodzenie za pracę. Wypłata niższego, bo 80% wynagrodzenia chorobowego za dzień normalnej pracy byłaby dla pracownika krzywdząca.