Każdy wyrób energetyczny niewymieniony w art. 89 ust 1 pkt. 1 – 13 ustawy o podatku akcyzowym ma stawkę akcyzy w wysokości zero zł, pod warunkiem że jest przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – czytamy w Rzeczpospolitej.
Przepisy nie określają, w jaki sposób przedsiębiorca ma udowodnić, że zbywane przez niego wyroby akcyzowe faktycznie nie służą celom innym niż dające prawo do preferencyjnej stawki. Zbywca nie jest zobowiązany do żądania od nabywcy oświadczeń czy innych dowodów świadczących o wykorzystaniu nabytych wyrobów do celów uznanych przez ustawodawcę za uprawniające do ulgi.
W praktyce powszechne jest jednak że nabywca na żądanie zbywcy składa oświadczenie o przeznaczeniu nabywanych wyrobów. Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach same utrwalają u podatników przekonanie o konieczności posiadania dowodów o przeznaczeniu sprzedawanych wyrobów akcyzowych. (Izba Skarbowa w Poznaniu 30 listopada 2009 r. ILPP3M43-143/09-2/TK)
Jeżeli organ podatkowy zdoła ustalić, że sprzedane wyroby akcyzowe ze stawką 0 zł były przez ich nabywcę zużyte do celów opałowych lub paliwowych, zobowiązanym do zapłaty akcyzy będzie nabywca. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 29 września 2009 r. (IPPP3M43-574/09-2/SMo).
Więcej w Rzeczpospolitej z 23 września 2010 r.