Jak czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej, nie zawsze długotrwała choroba pozwala na uzyskanie renty. Jeśli ZUS stwierdzi, że wnioskodawca będzie mógł wrócić do pracy po odbyciu rehabilitacji, może mu przyznać świadczenie rehabilitacyjne.
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.
Świadczenie to jest wypłacane przez okres niezbędny do przywrócenia tej zdolności, ale nie dłużej niż przez 12 miesięcy. Przysługuje ono za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Wysokość uzależniona jest od tego, jak wysoki był zasiłek chorobowy pobierany przez wnioskodawcę. Kwota tego świadczenia to odpowiedni procent zwaloryzowanej podstawy wymiaru tego zasiłku.
O tym, czy stan zdrowia osoby zainteresowanej uzasadnia przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, decyduje lekarz orzecznik ZUS. Wydaje on w tej sprawie odpowiednie orzeczenie.
Aby możliwe było przyznanie świadczenia, musi tam stwierdzić, że wnioskodawca jest nadal niezdolny do pracy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, ale rokuje odzyskanie zdolności do pracy wskutek dalszego leczenia lub rehabilitacji leczniczej. W orzeczeniu ustalany jest również przewidywany okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy.
Orzeczenie w sprawie świadczenia wydawane jest na podstawie dokumentacji dołączonej do wniosku oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby zainteresowanej.
Osoba, która chce uzyskać świadczenie rehabilitacyjne, powinna zgłosić wniosek o to świadczenie na druku ZUS Np-7. Do wniosku ubezpieczony powinien dołączyć odpowiednie załączniki.
Wniosek z kompletną dokumentacją trzeba złożyć do ZUS co najmniej na 6 tygodni przed wyczerpaniem okresu zasiłkowego.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 26 listopada 2010 r.