W umowie o pracę zawartej z osobą legitymującą się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ustalono ośmiogodzinny zamiast – jak nakazuje ustawa o rehabilitacji – siedmiogodzinnego czasu pracy (nie ma również zgody lekarza na dłuższy czas pracy). Czy takie umowne zwiększenie dobowej normy czasu pracy osoby niepełnosprawnej zatrudnionej na stanowisku asystenta ds. kadrowych jest skuteczne? – pyta czytelnik Dziennika Gazety Prawnej.
Jak odpowiada ekspert współpracujący z „DGP”, postanowienia umowy zawartej pomiędzy pracodawcą a pracownikiem nie mogą modyfikować treści przepisu art. 15 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji. Różnicuje on dobową i tygodniową normę czasu pracy osoby niepełnosprawnej w zależności od posiadanego stopnia niepełnosprawności. I tak, czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, natomiast dodatkowe uprzywilejowanie, skutkujące czasem pracy nieprzekraczającym siedmiu godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, zostało powiązane z legitymowaniem się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.
Ograniczenia dotyczące czasu pracy osoby niepełnosprawnej nie dotyczą jedynie osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz sytuacji, gdy na wniosek osoby zatrudnionej lekarz prowadzący badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.
Pracownikowi z pytania będzie przysługiwało wynagrodzenie za dodatkowo przepracowaną godzinę w wysokości 1/7 dziennego wynagrodzenia wynikającego z umowy wraz z dodatkiem za pracę w nadgodzinach.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 23 grudnia 2010 r.