Jak czytamy w Rzeczpospolitej, małe firmy nie powinny mieć problemów z zaliczeniem do kosztów podatkowych wypłacanych zatrudnionym świadczeń urlopowych. Gorzej u większych przedsiębiorców.
Jak wyjaśnia dziennik, to dlatego, że w myśl przepisów kosztem podatkowym jest świadczenie urlopowe, ale tylko gdy zostało wypłacone zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z ustawą o zfśs pracodawcy spoza sfery budżetowej zatrudniający według stanu na 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą tworzyć zfśs lub – jeśli takiego funduszu nie utworzą – wypłacać świadczenie urlopowe.
Z kolei pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą wybrać: albo tworzą zfśs, albo z niego rezygnują.
Na podstawie analizy interpretacji podatkowych można stwierdzić, że fiskus pozwała zaliczać do kosztów podatkowych wypłacane świadczenia urlopowe, ale tylko w mniejszych firmach (zatrudniających w przeliczeniu na etaty do 20 pracowników). IS w Poznaniu w interpretacji z 22 czerwca 2009 r. (ILPB3/423-240/09-3/JG) wyjaśniła, spółka, która zatrudniała 101 osób i zrezygnowała z tworzenia zfśs nie może zaliczyć w koszty podatkowe wypłaty świadczenia urlopowego.
Jej zdaniem świadczenia urlopowe mogą wypłacać jedynie pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na 1 stycznia danego roku podatkowego mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeśli nie utworzyli oni zfśs. Ponieważ firma zrezygnowała z tworzenia funduszu, podstawą prawną wypłaty świadczenia urlopowego jest regulamin wynagradzania, a nie przepisy o zfśs, oznacza to – w ocenie izby – że nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Odmiennego zdanie wyraziła co prawda IS w Katowicach (interpretacja z 19 grudnia 2008 r., ITPP2/443-828/08/AP). Jednak jej interpretację zmienił minister finansów (pismo z 17 kwietnia 2009 r., DD6/033/28/KWW/09/PK-169).
We wcześniejszych latach sytuacja była podobna, tzn. fiskus nie mógł się zdecydować i raz pozwalał rozliczyć w kosztach świadczenia urlopowe nie tylko firmom zatrudniającym mniej niż 20 pracowników, ale i tym większym. Innym razem odmawiał.
Dlatego, jak radzi „Rz”, aby móc zaliczyć wypłacane świadczenie urlopowe do kosztów prowadzonej działalności, najrozsądniej jest wypłacać je za pośrednictwem zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (w firmach zatrudniających co najmniej 20 pracowników). A to oznacza konieczność tworzenia tego funduszu i naliczania odpowiednich odpisów. W przeciwnym razie fiskus może nam tej możliwości odmówić.
Więcej w Rzeczpospolita z 14 czerwca 2011 r.