Na rehabilitację prowadzoną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych mogą być skierowane osoby ubezpieczone w ZUS. Rozporządzenie określa m.in., kto może z takiej rehabilitacji skorzystać, co jest podstawą skierowania oraz jakie koszty pokrywa ZUS.

Po skierowanie należy się udać do lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty. Jeżeli lekarz uzna, że pacjent ma schorzenie, które utrudnia pracę, albo że postęp choroby może w przyszłości spowodować niezdolność do pracy, powinien wypisać „Wniosek o przeprowadzenie rehabilitacji leczniczej w ZUS”. Wniosek może być sporządzony na dowolnym formularzu. Ważne, aby we wniosku znalazły się następujące dane pacjenta: imię i nazwisko, PESEL, adres zamieszkania, opis schorzenia i uzasadnienie konieczności rehabilitacji.

Sporządzony przez lekarza wniosek trzeba złożyć w najbliższej placówce ZUS. Jeżeli pacjent posiada dokumentację medyczną potwierdzającą schorzenie, składa jej kopię razem z wnioskiem.

Przy wyjazdach na rehabilitację z ZUS na decyzję czeka się średnio od trzech do maksymalnie ośmiu tygodni.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych wzywa pacjenta na badanie, które wykonuje lekarz orzecznik ZUS. Jeżeli stwierdzi zasadność odbycia rehabilitacji, wyznaczany jest ośrodek rehabilitacyjny i data rozpoczęcia leczenia.

ZUS może także skierować pacjenta na rehabilitację leczniczą w tzw. trybie zaocznym. Stanie się tak, gdy dokumentacja medyczna będzie wystarczająca do wydania orzeczenia o potrzebie rehabilitacji leczniczej. To znaczy nie będzie budzić żadnych zastrzeżeń i jasno będzie z niej wynikać, że wyjazd jest konieczny.