Tak wynika z art. 41b ustawy o PIT. Przepis ten dotyczy wypłaty i zwrotu nienależnego świadczenia w tym samym roku podatkowym, który przy opodatkowaniu wynagrodzeń podatkiem dochodowym pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

 

Jeśli więc pracownik odda pracodawcy kwotę nienależnej pensji, to pracodawca jako płatnik pomniejszy miesięczny dochód pracownika o kwotę zwrotu w tym miesiącu, w którym pracownik oddał pieniądze. Taki sposób rozliczenia podatku nie obciąża podatnika jakimikolwiek czynnościami, ponieważ wszystko rozlicza płatnik.

 

Pomniejszenie dochodu o zwrot nienależnego wynagrodzenia przez płatnika w tym miesiącu, w którym ten zwrot miał miejsce, możliwe jest tylko w tym samym roku, w którym podatnik zwrócił pieniądze.

 

Płatnik może również rozliczyć zwrot w rocznym obliczeniu podatku PIT-40, jeśli pracownik wystąpi do pracodawcy o takie rozliczenie.

 

Gdyby pracownik oddawał wypłatę w ratach w poszczególnych miesiącach, to płatnik w każdym miesiącu powinien pomniejszyć dochód pracownika o kwotę zwrotu wraz z podatkiem.

 

Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT umożliwia podatnikowi odliczenie od dochodu w zeznaniu podatkowym dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty nie zostały potrącone przez płatnika.

 

Zasiłek (wynagrodzenie) wypłacony w poprzednim roku (np. w 2012 r.), ale zwrócony w następnym (2013 r.) pracownik powinien wykazać w zeznaniu za 2013 rok. Świadczenie podlega bowiem rozliczeniu w tym roku, w którym je zwrócono.

 

Kwotę zwrotu wykazuje się w załączniku PIT/O w pozycji zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeśli nie zostały one potrącone przez płatnika. Wobec tego w odniesieniu do powyższego przykładów załączniku pracownik wpisze kwotę 2230,00 zł (tj. 1828,60 + 401,40).

 

Następnie kwotę tę wpisze w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2013 rok w pozycji 97 lub 98.

 

Jeśli pracownik nie wie, jaką kwotę ma wpisać w zeznaniu, to dowodem będącym podstawą korekty jest przekaz, przelew albo zaświadczenie od pracodawcy.

 

Ustawodawca określił sposób postępowania mającego doprowadzić do odzyskania nadpłaconej zaliczki. Ma on zastosowanie w odniesieniu do zwrotu świadczenia w tym samym roku kalendarzowym oraz w latach następnych.

 

Jeżeli pracownik zwrócił wypłatę, to pracodawca powinien skorygować dokumenty rozliczeniowe ZUS za grudzień 2013 roku. W związku z nienależnie wypłaconym wynagrodzeniem, płatnikowi są zwracane składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Składki te płatnik musi oddać pracownikowi.

 

Jeżeli rozliczenie dotyczy byłego pracownika, to płatnik rozliczy zwrot jako przychód ze stosunku pracy i wystawi PIT-11. Natomiast zwrócone i wcześniej odliczone składki zdrowotne pracownik rozlicza w zeznaniu podatkowym na podstawie art. 45 ust. 3a ustawy o PIT.

 

Więcej w Rzeczpospolitej z 19 września 2014 r.