Proponowana zmiana art. 118 kodeksu cywilnego zakłada krótszy sześcioletni ogólny termin przedawnienia, ale dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz tych o świadczenia okresowe nadal mają obowiązywać trzy lata. Ministerstwo Sprawiedliwości chce w ten sposób zmobilizować strony do szybszego działania – choćby dlatego, że z upływem czasu rosną trudności dowodowe w wykazaniu istnienia bądź wygaśnięcia roszczenia. Projektowana regulacja ma więc służyć ograniczeniu niepewności prawnej.

Kontrowersje budzi natomiast nowe brzmienie art. 125 k.c., który przewiduje skrócenie z 10 do 6 lat terminu przedawnienia także roszczeń stwierdzonych wyrokiem sądu, sądu polubownego czy ugodą. O ile np. Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia” ocenia tę zmianę pozytywnie, o tyle zdaniem Sądu Najwyższego będzie to de facto wywłaszczenie wierzyciela. Zwłaszcza mając na uwadze proponowane przepisy przejściowe, zgodnie z którymi do roszczeń nieprzedawnionych w chwili wejścia noweli w życie stosowane mają być już nowe zasady.

Zmieni się też sposób wyliczania końca biegu przedawnienia. Dla ułatwienia przyjęto, że koniec wymagalności roszczeń będzie przypadał na koniec roku kalendarzowego (z wyjątkiem roszczeń, których termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata).

Autorzy projektu liczą, że do sądów będzie trafiać mniej spraw. – Ta zmiana ma przede wszystkim sprawiać, by powodowie nie wytaczali powództw o roszczenia przedawnione. A niestety są to praktyki dość częste, głównie stosowane przez wierzycieli masowych, różnego rodzaju przedsiębiorstwa windykacyjne czy fundusze sekurytyzacyjne – zwraca uwagę Łukasz Piebiak, wiceminister sprawiedliwości. Według planów MS projekt ma szansę trafić do Sejmu na przełomie roku.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 13 grudnia 2017 r.