Chodzi o senacki projekt nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych. 

 

Projekt dotyczy osób osadzonych w więzieniach po 31 grudnia 1955 r. za działalność polityczną, świadczących pracę po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych (nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 r.), osób niewykonujących pracy przed 31 lipca 1990 r. na skutek represji politycznych, internowanych na podstawie dekretu o stanie wojennym oraz pozbawionych możliwości wykonywania swojego zawodu przed 31 lipca 1990 r. na skutek represji politycznych. Ma on częściowo zrekompensować ekonomiczne skutki represji tym osobom, którym na potrzeby emerytur uznano formalnie okresy składkowe, ale za które w okresie PRL nie płacono składek emerytalnych. 

 

Propozycja senacka zakłada jednorazową wpłatę do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek dla tej grupy osób. Składki emerytalne zostałyby wpłacone w wysokości, która obowiązywała od przeciętnego wynagrodzenia w odpowiednim roku (lub latach), zrewaloryzowanej na 31 sierpnia 2020 r.

 

Od 15 października osoby ze statusem działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych mogą ubiegać się o wyrównanie do emerytury, renty inwalidzkiej lub renty z tytułu niezdolności do pracy do wysokości 2,4 tys. zł. Takie uprawnienie wynika z nowelizacji ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1578). 

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 17 grudnia 2020 r.