Jak odpowiada ekspert współpracujący z DGP – obowiązek podatkowy przy świadczeniu usług budowlanych oraz budowlano-montażowych powstaje na dwa sposoby. Pierwszy z nich ma zastosowanie w przypadkach, gdy usługi te są opodatkowane oraz świadczone na rzecz podatnika albo osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W takich przypadkach obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług budowlanych powstaje:

 

1) z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty – w zakresie, w jakim następuje przed wystawieniem faktury oraz wykonaniem usługi;

 

2) z chwilą wystawienia faktury – w zakresie, w jakim wcześniej nie powstał obowiązek podatkowy na skutek otrzymania zapłaty, o ile nie nadszedł 30. dzień, licząc od dnia wykonania usługi;

 

3) 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi – w zakresie, w jakim wcześniej nie powstał obowiązek podatkowy na skutek otrzymania zapłaty lub wystawienia faktury (zob. art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a w zw. z art. 19a ust. 7 i 8 oraz w zw. z art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

 

W pozostałych przypadkach obowiązek podatkowy przy świadczeniu usług budowlanych oraz budowlano-montażowych powstaje obecnie na zasadach ogólnych, czyli z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty (w zakresie, w jakim następuje przed wykonaniem usługi – zob. art. 19a ust. 8 ustawy o VAT) lub z chwilą wykonania usługi (w pozostałym zakresie – zob. art. 19a ust. 1 ustawy o VAT). Potwierdził to minister finansów w interpretacji ogólnej z 1 kwietnia 2016 r. (nr PT3.8101.41.2015. AEW.2016.AMT.141).

 

W przedstawionej sytuacji chodzi o usługi wykonywane na rzecz fundacji, a więc osoby prawnej (zob. art. 7 ust. 2 ustawy o fundacjach). W konsekwencji, mimo że w przedstawionej sytuacji nabywca usług budowlanych nie jest podatnikiem, obowiązek podatkowy przy świadczeniu na jego rzecz usług budowlanych oraz budowlano-montażowych powstaje na pierwszy ze wskazanych sposobów.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 8 marca 2021 r.