Jak czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej, jednorazowa amortyzacja przysługuje, przedsiębiorcy u której wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 1 200 000 euro, a także osobom rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej.
Z grupy tej należy jednak wyłączyć podatników, którzy w roku rozpoczęcia działalności, a także w okresie dwóch poprzednich lat, prowadzili już taką działalność zarówno samodzielnie, jak i jako wspólnicy spółek osobowych bądź też działalność tę prowadził małżonek podatnika, jeżeli między nimi istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Z uprawnienia do jednorazowej amortyzacji ustawodawca przewidział także wyłączenia przedmiotowe. Przepisy wyłączają z tego prawa budynki oraz budowle, wartości niematerialne i prawne oraz przede wszystkim samochody osobowe. Podatnik musi też pamiętać o przysługującym mu w roku podatkowym limicie jednorazowego odpisu, którego równowartości w 2010 roku nie może przekroczyć 100 tys. euro.
Limit ten ma charakter jednoroczny, tj. w każdym roku liczony jest od nowa. Przedsiębiorca musi też wiedzieć, że stanowi ona pomoc de minimis, której łączna wysokość w okresie trzech lat podatkowych nie może przekroczyć kwoty 200 tys. euro.
Przedsiębiorca podejmując decyzję o jednorazowej amortyzacji powinien rozważyć, czy planowane przychody skonsumują na pewno uzyskane w wyniku jednorazowej amortyzacji przyspieszone koszty podatkowe. Ponieważ w przypadku poniesienia dużej straty podatkowej w pierwszym roku prowadzenia działalności, nie będzie w stanie jej rozliczyć w ciągu pięciu lat z osiąganymi przychodami.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 czerwca 2010 r.